یکسال دوست داشتنی با شما

دوست داشتنی ها بابا و مامان چقدر زود یکسال گذشت و با حضور شما گل ها 

چقدر خوش گذشت چقدر دقایق و لحظات زندگی با وجود شما شیرین تر شد. 

هرروز شما ،با روز قبلش فرق داشت هر بار با یک کار جدیدتون  کلی ذوق و

 شوق برای ما به ارمغان می آوردید .و از سوی دیگر نگرانی هایی که  بابت 

مریضی هاتون و خطراتی که از بیخ گوشتون می گذشت و خود خدا همه 

لحظات محافظتون بود و به خیر و خوشی گذشت و بزرگ شدید .

وقتی بدنیا اومدید خیال می کردیم بیشترین اندازه ممکن دوستتون داریم

 بعد هر روزی که میگذشت میفهمیدم که هرروز وابستگی و علاقه مون 

به شما بیشتر میشه و این تمومی نداره تا مرز بی نهایت ای عزیزترین ها.

بعضی وقت ها بحث می کردیم علی اخلاقش بهتره می گفتیم نه فاطمه 

بهتره ،یا می گفتیم فاطمه باهوش تره کتاب قشنگ می خونه با خودکار 

می نویسه یا نه علی باهوش تره زدوتر ایستاد و راه افتاد  ،یا اینکه علی 

زرنگ تره نه فاطمه زرنگ تره ،علی ظلم تره موهای آبجی هی میکنه نه 

فاطمه است که همش دست داداشی گاز میگره ولی چیزی که مسلم 

بود این بود که دوتاتون خیلی خیلی خیلی ماه و جیگررررر هستید .

نفس های بابا و مامان درسته که خیلی محدودیت ها بعد از تولدتتون برامون 

به وجود اومد ولی ارزش یکلحظه با شما بودن هزار برابر بیشتر از همه اونها 

می ارزه .

و درآخر فقط می تونیم بگیم خدای خوبمون شکرت که این دست گل ها رو 

به ما هدیه دادی این همه زندگیمون قشنگ کردی، خدایا خودت به ما کمک کن 

بتونیم  قدر دان این نعمت ها باشیم. آمین